LOCATIE VLAANDEREN

Afgebrande kerk te Anzegem

De Sint-Jan Baptist en Sint-Eligiuskerk maakt al sinds mensenheugenis deel uit van het dorp.
De brand heeft een tabula rasa gecreëerd. Zes jaar geleden brandde de kerk af, door een slecht werkende verwarmingsinstallatie. Het oudste gedeelte uit de 12de en 13 de eeuw met het koor, de Romaanse vieringstoren, de zij-altaren en het dak worden in hun oorspronkelijke staat hersteld. Ook het uurwerk, de beiaard en de klokken komen terug. Maar er wordt geen vloer of verwarming voorzien.

Het labyrint, heeft maar één gang, waarin diegene die loopt vanzelf wordt begeleid naar het eindpunt. Het is een stelsel van paden of dwaalwegen, zodanig aangelegd dat men daarin moeilijk de weg kan vinden. Klassieke labyrinten kunnen vierkant of rond zijn, maar de constructie volgt een vast patroon.

Bij het betreden van de kerk via de hoofdingang, bevindt er zich een labyrinth. Dus ook in de kerkenbouw is het labyrint een populair motief. Veel middeleeuwse kerken hebben labyrinten in de vloertegels verwerkt, zoals het beroemde labyrint van de kathedraal van Chartres.

Vaak werd het labyrint geknield afgelegd. Het labyrint is al een heel oud symbool. Bekend bij Egyptenaren, Grieken en de Kelten.

Vanoudsher een symbool dat de verbondenheid met de Moedergodin uitdrukt. Rond van vorm, opent het zich voor de reiziger, hem helpend contact te leggen met de oerbron en hem het pad tonend dat voor hem is uitgestippeld. Hem de kracht van de ordening schenkend, de kracht van de synthese, het inzicht hoe alles met elkaar verbonden is en in patroon ligt.
Er zijn in de wereld veel symbolen die een uitdrukking zijn van de Moedergodin, maar er zijn er maar heel weinig waar we letterlijk in kunnen stappen. Kunnen in stappen!
Met heel ons lichaam kunnen we het symbool inwandelen, en geheel door het symbool opgenomen worden. Dat maakt dat het labyrint één van de weinige symbolen is die moeiteloos een reactie losweekt die ook lichamelijk sterk doorwerkt.


Binnen de kerk muren bevindt er zicht een spirituele ruimte. Het is een verhaal met een enorme symboliek die we moeten respecteren.

Van het grootste deel van de kerk wil de gemeente een binnentuin maken.

"Het wordt hoogstwaarschijnlijk een aangelegde tuin die ook als bezinningsplaats kan dienen. We moeten er ook voor zorgen dat we daar iets kunnen organiseren, weliswaar in de buitenlucht". Samen met Erfgoed bekijkt de gemeente nu of die binnentuin een optie is.