RODE DRAAD VAN DE SUBJECTIEVE ATLAS
Ons verder onderzoek zal ons uitwijzen welk thema onze rode draad zal worden over de drie verschillende opdrachten, namelijk aarde of zand.
Aarde of zand is een natuurlijk element dat te vinden zal zijn in onze drie opdrachten, maar waarvan we ook veronderstellen dat ze altijd aanwezig zullen zijn op onze wereld “aarde”.
In Egypte werd aarde als bouwmateriaal al jaren lang gebruikt. Nu zien we ook dat dit voor hen een schaars probleem wordt en al verschillende alternatieven op werd gevonden i.p.v. het geraamde aarde. De Nubiërs hebben zand uit de woestijn gehaald en zelf daarmee ook aan de slag gegaan bij het opbouwen van de muren. Dit houdt drastische gevolgen in.
Vlaanderen is enorm verstedelijkt. In ons leven komen we nog amper in contact met natuurlijk aarde en/of zand. Het is dan ook onze opdracht als vormgevers dat we terug kijken naar onze geschiedenis van onze cultuur. We stellen vast dat de noordelijke regionen van de huidige Vlaamse bodem voornamelijk bestaan uit natte en droge zand- en lemig-zandgronden. Het zuiden van het huidige Vlaanderen daarentegen bestaat voornamelijk uit droge en natte leemgronden, leemgronden op zand en op klei, natte en droge zandleemgronden en leemgronden op zand. De aanwezigheid van aarde is al aanwezig. Daaruit besluiten we dus dat het natuurlijk element al is toegevoegd.
2020 voorspelt al jaar van de toekomst, is uiteindelijk al voorbij. Dit was voor onze generatie het tijdperk van de auto’s, snelheidstreinen,.. We zouden ons zelf kunnen transporteren door op een knopje te drukken. Ons droombeeld over de toekomst speelt zich af in onze fantasie wereld. Ondertussen stellen we vast dat al deze dromen geen werkelijkheid zijn geworden. In al die jaren zijn we op technologisch vlak enorm vooruitgegaan. Toch besluiten we dat we daar geen of weinig vat op hebben, en het dus ook niet kunnen controleren. De toekomst zal meer een bewustzijn aan bod brengen bij de mensen. Er zijn fundamentele eisen die in onze samenleving nodig zijn. Meer anticiperen en reflecteren zal een grote must worden.


ANNELYS DE VET

Annelys de Vet onderzoekt hoe design pedagogie kan bijdragen tot emancipatie en gemeenschapsvorming, tegen onderdrukking en uitbuiting. Het is een publicatieproject dat regio’s en landen vanuit hoogstpersoonlijke observaties van binnenuit in kaart brengt. In zijn totaliteit onderzoekt De Vet’s praktijk de rol van design in relatie tot het publieke en politieke discours, om methoden, structuren en instrumenten te ontwikkelen die vanuit design een platform bieden aan een pluralistische samenleving.