QUOTES

Het was het perfecte moment voor zilver. Zilver was de toekomst, het deed denken aan de ruimte - de astronauten droegen zilveren ruimtepakken.. en ook hun uitrusting was zilverkleurig. Zilver was ook het verleden - de films als 'silver screen', Hollywood-actrices die gefotografeerd werden in zilveren decors. En misschien vooral: zilver was narcisme - de achterkant van een spiegel is bekleed met zilver.
- Andy Warhol, 1980

Nixon: Ik wil deze keuken tonen. Zo zien de keukens in onze Californische huizen eruit. (Nixon wijst naar de vaatwasser)

Chroestjsov: Die dingen hebben wij ook.

Nixon: Dit is ons nieuwste model. Zo produceren wij er duizenden, ze worden direct geïnstalleerd in de huizen. In Amerika maken we het de vrouw graag gemakkelijker..

Chroestjsjov: Jullie kapitalistische houding tegenover de vrouw kennen wij in het communisme niet.

Nixon: Volgens mij is onze houden tegenover vrouwen universeel. Wij willen onze huisvrouwen een gemakkelijker leven bezorgen...

Waarom kijken we 25 jaar vooruit? Omdat alle experts die we geraadpleegd hebben, het erover eens zijn dat we de komende 25 jaar evenveel revolutionaire veranderingen zullen zien als gedurende de voorbije honderd jaar; niet alleen veranderingen in onze manier van leven, maar ook in het ontwerp en de bouwtechnische aspecten van de huizen waarin we zullen wonen.
- Alison & Peter Smithson

De gasten kwamen naar Ashcombe in de wetenschap dat ze er de werkelijkheid achter zich konden laten en zichzelf helemaal ronde verliezen in het rijk der fantasie.
- Cecil Beaton, 1949

Volgens ons zijn huizen en tuinen ontworpen en gebouwd om eeuwen mee te gaan, niet voor het voorbijgaande genoegen van een kort mensenleven. We bevolken ze met geesten die ons vreugde verschaffen, en vullen ze met verhalen vol romantiek en geluk.
- Elsie de Wolfe, 1913

Woonruimte als grondstof

In onze digitale tijd vervagen de grenzen tussen publiek en privé, tussen wonen en werken. De komst van draadloos internet heeft het in zekere zin irrelevant gemaakt om ruimtes in te delen op basis van hun functie. Woonruimte wordt online aangeboden via platforms als Airbnb, maar verandert zo steeds meer in koopwaar. sociale media hebben de toegang tot binnenhuisarchitectuur democratischer gemaakt, maar mede daardoor zijn interieurs steeds meer op elkaar gaan lijken. Daar staat tegenover dat buitengewone, persoonlijk ingerichte huizen alleen maar fascinerende en inspirerender zijn geworden. In veel stadscentra wordt de schaarse woonruimte een waardevolle grondstof, waarmee zelfs gespeculeerd wordt. Dat maakt herbestemming van bestaande gebouwen, efficiënt ruimtegebruik en nieuwe energieconcepten nog belangrijker .

Elii
Yojigen Poketto
Madrid, Spanje 🇪🇸 /2017

Een woning kopen of huren wordt steeds duurder, zeker in de binnensteden. Dat maakt het des te belangrijk dat de beschikbare ruimte efficiënt wordt benut. Het Spaanse bureau Elii onderscheidt zich sinds zijn oprichting in 2006 met een reeks interieurprojecten waarin een grote rol is weggelegd voor inbouwinstallatie en omvormbare interieurelementen.

Bij de inrichting van het Yojigen Poketto appartement in Madrid deed Elli twee grote ingrepen.

In de 33 vierkante meter grote woning integreerde het een L-vormige functionele kern met hal, garderobe, kitchenette en bergruimte. Zo bleef één derde van de grond oppervlakte vrij voor andere toepassingen.
Daarnaast werden het slaapgedeelte en het bad 90cm opgetild, zodat er twee zones met een verschillende sfeer ontstonden, plus nog extra bergruimte in de verhoogde vloer. Kleurige vlakken en grote spiegels zorgen ervoor dat de kleine ruimte een stuk groter lijkt. De naam van het project is veelzeggend: 'Yogigen Poketto' verwijst naar de magische tas van het anime-figuurtje Doraemon. Die kan er eindeloos veel dingen in laten verdwijnen en weer uit tevoorschijn halen.

Jasper Morrison

Een gevoel van ruimte
A sense of space

Ik heb een idee van wat iets tot een goed object maakt, maar het is veel lastiger om een goede ruimte te ontwerpen. Een object is aanwezig in de ruimte en draagt daardoor bij aan de sfeer. maar de ruimte zelf wordt - afgezien van haar architecturale eigenschappen - bepaald door de keuze, samenstelling en schikking van de objecten. uitzonderlijke interieurs zijn dan ook veel zeldzamer dan uitzonderlijke objecten: weinig mensen hebben het talent om ze te creëren. De rest van ons kan alleen maar leren door observatie, oefening, ervaring en fouten; door ons af te vragen welke chemie er ontstaat wanneer je objecten in dezelfde ruimte combineert, en door na te gaan hoe hun samenspel de ruimte kan veranderen. De beelden die je hier ziet, heb ik geslecteerd vanwege de bijzondere sfeer die ze uitstralen. Ik heb geen rekening gehouden met esthetische voorkeuren voor een minimalistische, moderne of juist klassieke inrichting: ik wilde vooral proberen de alchemie te begrijpen van wat een goed interieur uitmaakt. Ik heb vastgesteld dat een bijzondere sfeer niets te maken heeft met stijlrichtingen, en dat je er ook niet per se een groot budget voor nodig hebt. een huis is een tweede huid, hoor je wel eens. Ik zou daaraan willen toevoegen dat een huis ook ons karakter belichaamt. We definiëren tot op zekere hoogte wie we zijn door hoe we wonen. Te mogen leven in ruimtes waar we ons goed voelen, die we onze thuis mogen noemen, is een mensenrecht waarop de meesten van ons gelukkig aanspraak kunnen maken. En net zoals aan ons karakter valt er ook aan ons interieur altijd nog wat te verbeteren.

Antivilla

Krampnits, Duitsland 2010-15

Ruines zijn bijzonder fascinerend. Je kan erop projecteren wat ooit geweest is, en wat ooit opnieuw zou kunnen ontstaan. Een voormalige lingeriefabriek in Krampnitz, een staatsbedrijf ten tijde van de DDR, was na de Duitse hereniging in verval geraakt. De architect Arno brandllhuber zag het potentieel van het pand - een doosvormig volume van twee verdiepingen, gelegen aan een meer en met 500 vierkante meter bruikbare oppervlakte. Hij verbouwd het tot een woonhuis met kunstenaarsateliers en gaf het de programmatische naam Antivilla. de inrichting van de woonvertrekken op de eerste verdieping grijpt terug naar een traditioneel woonconcept van het platteland: leven volgens de seizoenen en met twee klimaatzones. brandllhuber liet alle niet-dragende wanden slopen en installeerde een betonnen kern met keuken, bas, sauna en haard. Rond die kern van warmte kan met gordijnen een woonruimte van 70 vierkante meter worden afgebakend, 's Winters blijft de rest van de ruimte grotendeels onverwarmd; in de zomer wordt de woonruimte weer uitgebreid tot de volle 250 vierkante meter. Brandllhuber nodigde een stel vierenden uit om in de buitenwanden vier grote vensteropeningen uit te breken. Hij liet zich inspireren door de film Themroc van Claude Faraldo (1973), waarin Michel Piccoli met een voorhamer de gevel van zijn appartement openbreekt - als daad van bevrijding.

Alison & Peter Smithson
House of the future
Londen, Engeland 1956

In de 20 ste eeuw waren droombeelden over het wonen van de toekomst dikwijls geïnspireerd door nieuwe materialen en technologieën die huishoudelijke taken moesten verlichten. De architecten Alison en Peter Smithson legden zich zowel in hun theorie als in hun praktijk toe op de 'art of inhabititation' zoals zij het noemden. Hun house of the future half ruimteschip, half steentijdgrot - was in 1956 te zien op de Daily Mail ideal home exhibition in Londen. Het huis, een in zichzelf gekeerde kubus, had geen ramen naar buiten, maar had wel een kleine binnentuin. bezoekers van de tentoonstelling konden vanuit een verhoogde galerij naar binnen kijken, waar auteurs in futuristische kleding allerlei technische snufjes demonstreerden. Zo was er een elektrostatische stofzuiger in de grotachtige hal, een zelfreinigende badkuip, en een douche met een heteluchtblazenr om je te drogen. De bewoners konden met elkaar communiceren via een tellaloud-intercomesysteem. In de muren bevonden zich holtes en inhammen met ingebouwde kasten en opbergruimtes - de inspiratie kwam van de hopwoningen in Les Baux-de-Provence. Wanden en inbouwelementen leken van kunststof, maar bestonden in werkelijkheid uit met emulsieverf behandelde triplex en gips. De Smithsons beschouwden het huis als een radicaal prototype van een massaproduct - vergelijkbaar met de auto - voor de toekomst: het jaar 1981